Tot nu toe zijn we in deze weblog nog nauwelijks ingegaan op het stuk dat aan het eind van ons verblijf er moet liggen: een curriculum voor het opleiden van leerkrachten in het onderwijs aan doven in Rwanda. Aangezien we afgelopen week een duidelijke eerste stap hebben gezet bij het schrijven van dit curriculum, in dit verslag maar eens aandacht voor onze kantoorwerkzaamheden.

Tijdens onze eerste contacten met het Kigali Instituut for Education (KIE) werd al snel duidelijk dat de opleiding vooral zou moeten worden gericht op mensen die al een opleiding voor leerkracht in het regulier onderwijs hebben gedaan en die in het onderwijs aan doven willen gaan werken. Ook bleek vrij snel dat er wel een resource centrum voor blinden is met een aantal hulpmiddelen waar blinden gebruik van kunnen maken, en dan vooral blinde studenten die aan het KIE studeren, maar geen opleiding voor leerkracht in het onderwijs aan blinden. Zo'n opleiding kon daarom niet als voorbeeld voor ons curriculum dienen. Wel was er een voorstel gemaakt voor een algemene opleiding 'Special Needs' en inclusief-onderwijs waarin ook kort gebarentaal en braille aan bod komen. De eerste module van deze opleiding hebben ongeveer 30 studenten al voor een groot gedeelte doorlopen. Gelukkig konden we het voorstel van deze algemene opleiding wel gebruiken bij het schrijven van ons curriculum.

Een goed voorbeeld is in de Rwandese situatie extra belangrijk omdat de regering daar besloten heeft het onderwijs volgens vaste landelijke regels te organiseren om de kwaliteit van het onderwijs goed te kunnen bewaken. Om een opleiding goedgekeurd te krijgen moet het voorstel met het curriculum dan ook aan diverse eisen voldoen. Ook moet het curriculum door de juiste onderwijsinstelling uitgevoerd worden. Gelukkig zitten we wat dat laatste betreft goed. Het KIE heeft de uitdrukkelijke opdracht om opleidingen voor leerkrachten te gaan verzorgen op het terrein van 'Special Needs'. Er is echter binnen het KIE (nog) nauwelijks deskundigheid op het gebied van slechthorendheid of doofheid en ze hebben op dit moment nog niemand aangesteld die zich in de toekomst op dit gebied gaat profileren. Daarom hebben wij voornamelijk contact met het hoofd van de afdeling Education Psychology Jean Léonard Barayavuga. Hij heeft als opdracht ons aan te sturen bij de ontwikkeling van het curriculum opleiding leerkracht dovenonderwijs.

Omdat het ontwikkelen van een curriculum normaal niet onze dagelijkse bezigheid is, zijn we onder andere binnen de databank van Kentalis International op zoek gegaan naar andere curricula van opleidingen voor leerkrachten of andere betrokkenen bij het dovenonderwijs. Daarnaast hebben wij ons verdiept in de onderwijsstructuur van Rwanda en de Rwandese wetgeving op dit gebied. Uiteindelijk heeft dit tot een stuk geleid waarin wordt beschreven waarom een speciale opleiding voor leerkracht dovenonderwijs noodzakelijk is (naast bijvoorbeeld de algemene opleiding Special Needs) en een voorstel wordt gedaan voor de modules die ons inziens in de opleiding zouden moeten zitten. Dit stuk hebben we dinsdag met Jean Léonard besproken en tot onze opluchting was hij redelijk tevreden over wat wij hadden geschreven. Wel had Jean Léonard nog een aantal punten die hij toegevoegd wilde hebben. Aan het einde van deze week verwachten we een zodanig stuk te hebben geschreven dat wij ook andere betrokkenen (o.a. de organisatie voor doven RNUD en scholen) om hun mening over het stuk en de voorgestelde inhoud van de opleiding kunnen vragen.

Kortom we denken dat we op de goede weg zijn. Wel zullen we de komende tijd moeten gaan werken aan een breder draagvlak voor het voorstel onder de Rwandezen. Daarover meer in één van de volgende verslagen.

Wendy en Rens